هدف از این تحقیق، تجزیه و تحلیل ارتباط بین رخداد خشکسالیهای هواشناسی و هیدرولوژیکی در حوزهی آبخیز سد زاینده رود با استفاده از متغیرهای مربوط است. شاخصهای بارش استاندارد و ذخیرهی آب سطحی به ترتیب برای بررسی تغییرات مکانی و زمانی خشکسالی هواشناسی و خشکسالی هیدرولوژیکی استفاده گردید. بررسی خشکسالی در حوزه، وقوع این پدیده را در سالهای مختلف در طول دورهی آماری نشان داد. به طوریکه مقیاس زمانی 12 ماهه شاخص بارش استاندارد، وقوع خشکسالی شدید را در سال آبی 1379-1378 در تمامی سطح حوزه نشان داد. نتایج بررسی شاخص خشکسالی هیدرولوژیکی همچنین نشان داد که شدیدترین خشکسالی در فاصله زمانی آبان 1377 تا شهریور 1379 رخ داده است. افزون بر آن، بررسی ارتباط بین خشکسالیهای هواشناسی و هیدرولوژیکی نشاندهندهی وجود فاصلهی زمانی در تشخیص خشکسالی بهوسیلهی این دو شاخص بوده، بهطوریکه فاصلهی زمانی خشکسالیهای شناسایی شده بین 3 تا 11 ماه و با میانگین 7 ماه متغیر است.