ارزیابی شرایط اقلیمی در ارتباط با آسایش و احساس راحتی انسان، پایه و اساس فعالیتهای معماری، شهرسازی و جهانگردی می باشد. از این رو برآورد و مقایسه محدودههای آسایش در اقلیمهای مختلف ضروری به نظر میرسد. بنابراین در این مقاله با استفاده از شاخص دمای ظاهری (Apparent Temperature) اقدام به برآورد اثر توأم دما و رطوبت در شرایط آسایشی انسان در دو منطقه خشک ایران مرکزی و مرطوب سواحل دریای خزر شد. در این رابطه دو شهر یزد و ساری به ترتیب به عنوان نمونههای بارز اقلیمهای خشک و مرطوب در نظر گرفته شد. شرایط آسایش حرارتی در طی دوره آماری ده ساله (2009-2000) بر مبنای میانگین دما، میانگین دمای حداکثر مطلق، میانگین رطوبت نسبی و میانگین حداقل رطوبت نسبی به تفکیک ماه برآورد شد. بر اساس نتایج حاصله در ماههای گرم سال (از اردیبهشت تا شهریور)، در شرایطی که دمای هوا به مرز 35 درجه سانتیگراد نزدیک شود خطر وقوع گرما زدگی،آفتاب زدگی و احساس ناراحتی برای انسان در شهر ساری به طور بالقوه بیشتر از یزد میباشد.
صادقی روش, محمد حسن. (1389). مقایسه میزان آسایش حرارتی انسانی در شرایط آب و هوایی خشک و مرطوب(مطالعه موردی شهر یزد و ساری). خشک بوم, 1(2), 50-61.
MLA
محمد حسن صادقی روش. "مقایسه میزان آسایش حرارتی انسانی در شرایط آب و هوایی خشک و مرطوب(مطالعه موردی شهر یزد و ساری)", خشک بوم, 1, 2, 1389, 50-61.
HARVARD
صادقی روش, محمد حسن. (1389). 'مقایسه میزان آسایش حرارتی انسانی در شرایط آب و هوایی خشک و مرطوب(مطالعه موردی شهر یزد و ساری)', خشک بوم, 1(2), pp. 50-61.
VANCOUVER
صادقی روش, محمد حسن. مقایسه میزان آسایش حرارتی انسانی در شرایط آب و هوایی خشک و مرطوب(مطالعه موردی شهر یزد و ساری). خشک بوم, 1389; 1(2): 50-61.
)