%0 Journal Article %T ارزیابی روند تغییرات زمانی پوشش گیاهی در کانون گرد و غبار استان خوزستان (مطالعه موردی: منطقه نهال‌کاری شده طویل شهرستان کارون) %J خشکبوم %I دانشگاه یزد %Z 2008-790X %A دیناروند, مهری %A یثربی, بنفشه %A آرامی, سید عبدالحسین %A عالی محمودی سراب, سجاد %D 2021 %\ 08/23/2021 %V 11 %N 1 %P 49-61 %! ارزیابی روند تغییرات زمانی پوشش گیاهی در کانون گرد و غبار استان خوزستان (مطالعه موردی: منطقه نهال‌کاری شده طویل شهرستان کارون) %K شورگز محلی %K اشنان %K شاخص تنوع %K فارو %K نهال‌کاری %K درصد پوشش گیاهی %R 10.29252/aridbiom.2021.16579.1851 %X منطقه نهال­کاری شده طویل به دلیل مجاورت با کانال آبرسانی (کارون به ماهشهر) موسوم به کانال کوت امیر و در دسترس بودن آب مناسب برای آبیاری نهال­ ها، به شیوه ثقلی و حفر فارو آبیاری شد. این تحقیق با هدف ارزیابی روند تغییرات پوشش گیاهی طی چهار سال متوالی (1396 تا 1399) و در دو فصل در منطقه کشت نهال انجام شد. بدین منظور تعداد 5 ترانسکت 100 متری با فواصل 50 متری در منطقه انتخابی به صورت تصادفی سیستماتیک احداث ­شد. در امتداد ترانسکت­ ها در مجموع، 30 پلات ثابت نصب گردید. در دو فصل رویشی بهار و تابستانه نوع و درصد پوشش گونه ­های بومی برداشت شد. با استفاده از نرم­افزارPAST  شاخص­ های غالبیت، یکنواختی و تنوّع گونه ­ای سیمپسون و شانون اندازه ­گیری شد. نتایج آزمون تجزیه واریانس یک طرفه برای بهار سال­های 1396 تا 1399 نشان داد که میان میانگین شاخص­ های درصد پوشش، غالبیت، یکنواختی، شاخص­ های تنوّع سیمپسون و شانون و غنا در سال های متوالی برداشت، اختلاف معنی ­داری وجود دارد. نتایج آزمون ویلکاکسون نشان داد شاخص ­های تعداد گونه، سیمپسون، شانون، یکنواختی، منهینینک و مارگالف در سال دوم نسبت به سال اول افزایش پیدا کردند. همچنین، با توجه به این که میزان معنی‌داری کمتر از 05/0 بوده، بین شاخص ­های غالبیت، شاخص سیمپسون و شانون طی تیر ماه سال­های 1398 نسبت به سال 1397، اختلاف معنی ­دارای وجود دارد، اما بین تغییرات درصد پوشش در دو سال متوالی اختلاف معنی داری وجود نداشت. به طور کلی شاخص ­های تنوّع شانون، سیمپسون در سال پایانی (1399) نسبت به سال آغازی (1396) افزایش چشمگیری داشته و این تغییر در اثر افزایش یکنواختی و غنای گونه­ ای در منطقه بوده است. بهترین گونه‌ها برای اصلاح منطقه بیابانی فوق، اشنان Seidlitzia rosmarinus و شورگز محلیTamarix passerinoides  است. همچنین احداث فارو در کنار چاله­ های کشت نهال سبب تجمّع آب باران و ظهور تدریجی سایر گونه­ های بومی می­ گردد. %U https://aridbiom.yazd.ac.ir/article_2552_08e0b3328ed5bcb7dce2dd3c47517755.pdf